ZARAFÍR, zarafiruri, s. n. (Pop.) Fir de aur; p. ext. stofă țesută cu astfel de fir; brocart. – Cf. tc. zer „aur”, rom. fir.
ZARAFÍR, zarafiruri, s. n. (Pop.) Fir de aur; p. ext. stofă țesută cu astfel de fir; brocart. – Tc. zer „aur” + fir.
zarafír (pop.) s. n., pl. zarafíruri
ZARAFÍR s. v. brocart.
zarafír s. n., pl. zarafíruri