VÂSLITÓR, vâslitori, s. m. (Rar) Vâslaș. – Vâsli + suf. -tor.
vâslitór (rar) s. m., pl. vâslitóri
VÂSLITÓR s. v. barcagiu, lopătar, luntraș, vâslaș.
vâslitór s. m., pl. vâslitóri