PUNCTULÉȚ, punctulețe, s. n. Punctișor. – Punct + suf.
-uleț.PUNCTULÉȚ s. punctișor, (rar) punctuliță.punctuléț s. n. (sil. punc- ), pl. punctuléțePUNCTULÉȚ, punctulețe, s. n. Punctișor. – Punct + suf.
-uleț.PUNCTULÉȚ s. punctișor, (rar) punctuliță.punctuléț s. n. (sil. punc- ), pl. punctuléțeThis website uses cookies.