PROTODIÁCON, protodiaconi, s. m. (Înv.) Arhidiacon. [Pr.: -di-a-] – Din sl. protodijakonŭ, ngr. proto-dhiákonos.
PROTODIÁCON s. v. arhidiacon.
protodiácon s. m. (sil. -di-a-), pl. protodiáconi