OFIOLÁTRU, -Ă, ofiolatri, -e, s. m. și f. Adorator al șerpilor. [Pr.: -fi-o-] – Din fr. ophiolâtre.OFIOLÁTRU, -Ă s.m. și f. Adorator al șerpilor. [Pron. -fi-o-. / fr. ophiolâtre].OFIOLÁTRU, -Ă
s. m. f. adorator al șerpilor. ( fr. ophiolâtre)ofiolátru s. m. (sil. -fi-o-, -tru), art. ofiolátrul; pl. ofiolátri, art. ofiolátriiofiolátră s. f. (sil. -fi-o-, -tră), g.-d. art. ofiolátrei; pl. ofiolátre