MIOREÁ, miorele, s. f. Mioriță. [Pr.: mi-o-] – Mioară + suf. -ea.MIOREÁ s. (ZOOL.) mioriță. (~ laie.)mioreá/miorícă s. f. (sil. mi-o-), g.-d. art. miorélei; pl. mioréle
MIOREÁ, miorele, s. f. Mioriță. [Pr.: mi-o-] – Mioară + suf. -ea.MIOREÁ s. (ZOOL.) mioriță. (~ laie.)mioreá/miorícă s. f. (sil. mi-o-), g.-d. art. miorélei; pl. mioréle
This website uses cookies.