MIGNÓN, -Ă, mignoni, -e, adj. (Franțuzism; adesea substantivat) Micuț; drăguț, delicat. [Pr.: -nion] – Din fr. mignon.
MIGNÓN adj. Drăguț, micuț; delicat. [Pron. mi-nion. / fr. mignon].
MIGNÓN, -Ă NION/ I. adj. mic, delicat, gingaș. II. s.n. inv. (poligr.) colonel². ( fr. mignon)
mignón adj. m. [-gnon pron. fr. -nion], pl. mignóni; f. sg. mignónă, pl. mignóne
mignón s. n. invar. [-gnon pron. fr. -nion]