MICȘORIME

MICȘORIME

MICȘORIME

MICȘORÍME, s. f. (Înv.) Micime. – Micșor + suf. -ime.
MICȘORÍME, micșorimi, s. f. (Înv.) Micime. – Din micșor + suf. -ime.
MICȘORÍME s. v. micime.
micșoríme s. f., g.-d. art. micșorímii