HĂULITÚRĂ, hăulituri, s. f. Chiuitură. [Pr.: hă-u-] – Hăuli + suf. -tură.
HĂULITÚRĂ s. v. chiot.
hăulitúră s. f. (sil. hă-u-), g.-d. art. hăulitúrii; pl. hăulitúri