ARHONDĂRÍE, arhondării, s. f. Arhondaric. – Din ngr. arhondaríon.
ARHONDĂRÍE, arhondării, s. f. (Reg.) Arhondaric. – Ngr. arhontareion.
ARHONDĂRÍE s. arhondaric. (A dormit la ~ mânăstirii.)
arhondăríe s. f., art. arhondăría, g.-d. art. arhondăríei; pl. arhondăríi, art. arhondăríile
arhondăríe f. (d. arhondaric). Arhondaric.