ZMEURÁR, zmeurari, s. m. (Bot.) Zmeur. [Pr.: zme-u-] – Zmeur + suf. -ar.
ZMEURÁR, zmeurari, s. m. (Bot.) Zmeur. – Din zmeur + suf. -ar.
zmeurár (reg.) (zme-u-) s. m., pl. zmeurári
ZMEURÁR s. (BOT.; Rubus idaeus) zmeur, (înv. și reg.) rug, (reg.) mana-jidovului.
zmeurár s. m. (sil. zme-u-), pl. zmeurári
ZMEURÁR ~i m. rar v. ZMEUR. [Sil. zme-u-] /zmeură + suf. ~ar