CHEFULEȚ

CHEFULEȚ

CHEFULEȚ

CHEFULÉȚ, chefulețe, s. n. (Fam.) Diminutiv al lui chef; chefușor. – Chef + suf. -uleț.
CHEFULÉȚ, chefulețe, s. n. (Fam.) Diminutiv al lui chef.
CHEFULÉȚ s. chefușor. (A tras un ~.)
chefuléț s. n., pl. chefuléțe